By Το μυστήριο του Θανάτου είναι ένα θέμα το οποίο πολλές φορές απασχόλησε και απασχολεί τον σύγχρονο άνθρωπο…
Υπάρχουν πάρα πολλές τοποθετήσεις πάνω σ αυτό το θέμα αλλά δεν μπορεί κανένας να παραβλέψει το ένα και μοναδικό αλλά και συγκλονιστικό γεγονός του ιδίου του θανάτου του Χριστού και την Ανάσταση Του.
Απλά και καθημερινά αν εξετάσουμε το θέμα, θα δούμε ότι μας αγγίζει σε τέτοιο βαθμό που δεν θέλουμε να το συζητήσουμε, ούτε καν να το σκεφτούμε. Θα νοιώσουμε διάφορα συναισθήματα και θα μας «κυριεύσουν» χίλιες σκέψεις που στο τέλος θα πούμε άστο καλύτερα …την επόμενη φορά!
Δεν μπορούμε να δεχτούμε το θάνατο ούτε και να τον συζητήσουμε επειδή είμαστε πλασμένοι για την ίδια τη ζωή!
Δεν μπορούμε να μείνουμε αμέτοχοι σ αυτό πού είπε ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός «Όντως φοβερώτατον, το του θανάτου μυστήριον! πως ψυχή εκ του σώματος, βιαίως χωρίζεται, εκ της αρμονίας και της συμφυίας, ο φυσικώτατος δεσμός θείω βουλήματι, αποτέμνεται…»
Πράγματι αποτελεί φοβερό μυστήριο η ιδέα του θανάτου. Δεν μπορούμε να είμαστε έτοιμοι να φανταστούμε τον εαυτό μας νεκρό!
Η ανθρώπινη λογική αδυνατεί να ερμηνεύσει τη στιγμή του θανάτου και να δει κατάματα το γεγονός αυτό!
Ο άνθρωπος έφτασε στο σημείο να «πεθαίνει» μετά από την τραγική συνέπεια της αμαρτίας, της αποστασίας, και της πτώσης των πρωτοπλάστων!
Πως όμως ο καθημερινός άνθρωπος αντιμετωπίζει την ιδέα του θανάτου;
Κάποιοι θεωρούν το γεγονός του θανάτου αυτό που δίνει τέλος στην ανθρώπινη υπόσταση και οδηγεί στην ανυπαρξία.
Κάποιοι άλλοι τρομάζουν στην ιδέα της σκέψης του θανάτου. Την τοποθετούν στο πίσω μέρος του μυαλού τους και προχωρούν τη ζωή τους με την καθημερινότητα.
Επειδή η ίδια η σκέψη γεμίζει τη ψυχή τους με τρόμο και απελπισία .
Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα ;
Διασπάται η ψυχή από το σώμα, το σώμα πάει εκεί από όπου έχει δημιουργηθεί η δε ψυχή παραμένει αθάνατη σε μια ενδιάμεση κατάσταση αναμένοντας την τελική κρίση.
Εκείνο πάντως που δίνει την προοπτική της αθανασίας και της αιώνιας ζωής είναι το ίδιο το παράδειγμα του Θεανθρώπου.
Στην απλή του προσέγγιση το θέμα του θανάτου και μιλώντας πάντα ως άνθρωποι της καθημερινότητας αλλά με τις αναγκαίες γνώσεις του Χριστιανού.
Εξαγόρασε λοιπόν τις αμαρτίες μας δια του Σταυρικού Θανάτου Του καταργώντας ουσιαστικά τον Άδη!
Δεν υπάρχει θάνατος μετά την ίδια την Ανάσταση του Ιησού!
Είναι μια πολύ ελπιδοφόρα προσέγγιση σε ένα κείμενο καθαρά δημοσιογραφικό με σκέψεις παρμένες μέσα από εκκλησιαστικά κείμενα και μέσα από την ανάγκη να δει ο άνθρωπος τη ζωή μέσα από τον ίδιο το Θάνατο και την Ανάσταση του Χριστού!
Εκείνο που πρέπει να προβληματίσει τον σύγχρονο άνθρωπο είναι αυτό που ακούμε στη λειτουργία της Κυριακής…
…Και καλή απολογία την επί του φοβερού βήματος του Χριστού, αιτούμαστε!
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν…
Πριν από την απολογία…
Μίκης Κασάπης
