By « Γενηθήτω το θέλημα σου» λέει η προσευχή!
Ας γίνει δηλαδή το Θέλημα του Θεού και όχι το δικό μου…
Αγωνιζόμαστε συνεχώς στη ζωή μας για να πετύχουμε το καλύτερο που πιστεύουμε για μας και την οικογένεια μας.
Τρέχουμε στην καθημερινότητα μας να προλάβουμε αυτό που νομίζουμε ότι θα το πετύχουμε σε συγκεκριμένο χρόνο.
Πολλά πράγματα αν όχι όλα δεν εξαρτώνται απόλυτα από τον ίδιο τον άνθρωπο…
Εξαρτώνται πολλές φορές από τις συγκυρίες που δημιουργούνται αλλά και από το πλήρωμα του χρόνου το οποίο καθορίζει τα γεγονότα στη ζωή μας.
Υπάρχει πάντα η περίπτωση ενός ευχάριστου γεγονότος το οποίο «προήλθε» μέσα από έναν «σωστό» προγραμματισμό, σύμφωνα με την ανθρώπινη λογική ,και υπάρχει ταυτόχρονα και η περίπτωση του απρόοπτου δυσάρεστου για το οποίο πιθανόν να μην υπάρχει όποια λογικώς ανθρώπινη εξήγηση!
Εκεί ο άνθρωπος –στο απρόοπτο δυσάρεστο- αν δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένος θα αρχίσει να μεμψιμοιρεί και να ενοχοποιεί είτε τον εαυτό του είτε άλλους!
Αν ενοχοποιεί τον ίδιο τον εαυτό του θα εισέλθει σε μια κατάσταση φαύλου κύκλου από την οποία εμπεριέχεται ο κίνδυνος εμμονών και ψυχικής κατάρρευσης.
Αν πάλι αρχίσει να ενοχοποιεί άλλους συνανθρώπους τότε είναι πολύ πιθανόν να τους αδικεί και να δημιουργεί άσχημα συναισθήματα έναντι τους.
Εκεί είναι που θα αρχίσει να μπαίνει πλέον, σε μια παράξενη φάση αναζήτησης ευθυνών, έτσι, επειδή οι άνθρωποι το έχουμε πάντα ανάγκη, να ψάχνουμε για αποδιοπομπαίους τράγους!
Αν θυμηθούμε όμως σε πολύ δύσκολες στιγμές μας το παράδειγμα του Ιησού στη Γεθσημανή όπου προσευχόταν στον Θεό Πατέρα Του λέγοντας «Πάτερ μου, εί δυνατόν εστί, παρελθέτω απ εμού το ποτήριον τούτο, πλήν ούχ ως εγώ θέλω, αλλά ως σύ.
Εδώ φαίνεται καθαρά και η ανθρώπινη υπόσταση του ιδίου του Χριστού ο οποίος στράφηκε τη δύσκολη εκείνη στιγμή ,στον Θεό Πατέρα του…
Εκεί λοιπόν παρακάλεσε τον Θεό Πατέρα του να τον βοηθήσει να μην πικραθεί αφενός ,αλλά ταυτόχρονα προχώρησε με πίστη και εμπιστοσύνη στον ίδιο τον Πατέρα του λέγοντας του , ας γίνει το Θέλημα Σου!
Και τελικά τι κέρδισε; Την νίκη Του επί του θανάτου!
Μετά τον σταυρικό θάνατο του ακολούθησε η ζωηφόρος Ανάσταση!
Όταν λοιπόν καταλαβαίνει ο άνθρωπος την αδυναμία του στο να ελέγχει τα πάντα γύρω τότε επιζητεί το ίδιο το Θέλημα του Θεού για να μπορέσει με δύναμη να αντιμετωπίσει το όποιο γεγονός.
Καταλαβαίνει τη δεδομένη στιγμή αυτό που είπε ο ίδιος ο Ιησούς ότι «το να κάνω το Θέλημα του Πατρός μου και όχι το δικό μου, είναι αυτό που με τρέφει»
Από την στιγμή της δυσκολίας του ανθρώπου και εκεί που νοιώθει ένα τραγικό αδιέξοδο τότε ξεπηδά η ίδια η ελπίδα.
Αδιέξοδα μπορούμε να συναντήσουμε σε αρκετούς τομείς της ζωής μας. Αδιέξοδα στους χώρους εργασίας, σε σοβαρά θέματα υγείας, αδιέξοδα στις καθημερινές μας σχέσεις και δραστηριότητες.
Εκεί ο άνθρωπος μπορεί να συναντήσει το ίδιο το Θέλημα του Θεού καθώς όπως έλεγε ο Γέροντας Νικόδημος «οι άνθρωποι πολλές φορές θα σε εγκαταλείψουν και θα σε προδώσουν ενώ ο Θεός ποτέ»
Πως όμως καταφέρνει ο άνθρωπος να φθάσει σε αυτά τα πνευματικά ύψη;
Στο να παραδεχτεί και να δεχθεί το ίδιο το Θέλημα Του, όποιο και να είναι αυτό…
Η εκ βάθους ταπεινή προσευχή είναι η πορεία…
