By Θεωρούν οι πιστοί άραγε την ίδια τη θρησκεία ως ένα εργαλείο που οδηγεί τον ίδιο τον άνθρωπο σε μια πνευματική εξύψωση και εκπλήρωση των καθηκόντων του έναντι της εκκλησίας;
Θεωρούν άραγε οι πιστοί τη θρησκεία ως αυτό που βλέπουμε στους αγνούς και ταπεινούς ανθρώπους της καθημερινότητας με την προσέλευση τους στην κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, την Θεία Κοινωνία, και το προσκύνημα των εικόνων;
Θεωρούν άραγε οι πιστοί την θρησκεία αυτήν που οι ίδιοι οι Άγιοι μας πορεύτηκαν μέσα σ αυτήν και ομολόγησαν δια μέσου των δοκιμασίων τους τον ίδιο τον Χριστό;
Εκκλησία ασφαλώς είναι κάτι διαφορετικό από την θρησκεία…
Ας προσπαθήσουμε να ξεχωρίσουμε τις δύο αυτές έννοιες μέσα από τον φακό του πιστού, και ας δούμε μαζί δημοσιογραφικά κάποιους κοινούς προβληματισμούς.
Στη θρησκεία υπάρχουν μερικά ιδιώματα που τη διαφοροποιούν από την Εκκλησία!
Οι θρησκευόμενοι προσπαθούν μέσα από τις ενοχές τους από τυχόν πράξεις τους οι οποίες πιστεύουν ότι με αυτές ο Θεός είναι θυμωμένος μαζί τους και προχωρούν σε πράξεις μαγικές για να ευαρεστήσουν και να εξιλεώσουν το Θείον!
Πράγμα που δεν συμβαίνει με την Εκκλησία ή αν θέλετε με την ίδια την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη η οποία δίνει συγχώρεση και άφεση αμαρτιών μέσα από τη Θεία Εξομολόγηση.
Ο μυστικισμός επίσης όπως εκφραζόταν από τους φιλοσόφους οι οποίοι πίστευαν στην αθανασία της ψυχής και στο θνητό του σώματος και ότι μετά τον θάνατο θα έπρεπε η ψυχή να «απελευθερωθεί» και να επανέλθει στον αγέννητο κόσμο των ιδεών.
Πολλές λατρευτικές τελετές γίνονται έχοντας κατά νου αυτή την προοπτική και αυτή την αντίληψη.
Μυστικισμούς και μυστικά δεν υπάρχουν μετά την Σάρκωση του Θεού και μετά τον Χριστό έχουμε την τέλεια γνώση του Θεού Λόγου ο οποίος εισήλθε εις τον κόσμο.
Η Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού, η Εκκλησία είναι η κοινωνία Θεού και ανθρώπου, σύνοδος Ουρανού και γης όπως μας λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
Ο Χριστός λοιπόν μέσα από όλες αυτές τις θρησκευτικές αντιλήψεις και θρησκείες που βλέπουμε ειδικά στη σημερινή εποχή με τις ιδιάζουσες και πολύμορφες εκφάνσεις της μας απελευθερώνει και μας ωθεί στο πραγματικό νόημα της Εκκλησίας χωρίς μυστικισμούς χωρίς ψεύτικες λατρείες και ανθρώπινες προσωπολατρείες.
Η Εκκλησία έχει να συναντήσει τον άνθρωπο στα δύσκολα του και στις αδυναμίες του.
Οι σύγχρονοι Άγιοι έχουν ιδίαν εμπειρία της μαρτυρίας του Θεού στον κόσμο αλλά και τη μαρτυρία του Θεού στον κόσμο όπως λέει ο π.Αθανάσιος.
Με αυτή την εμπειρία επαληθεύεται η ίδια η γνησιότητα της Εκκλησίας. Η σημερινή εμπειρία των ανθρώπων μέσα από τα «βιώματα» ενός σύγχρονου Αγίου είναι η ίδια με αυτή των Αγίων πριν εκατοντάδες χρόνια.
Οι Άγιοι μας αποτελούν ζωντανά παραδείγματα της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστης και αποτελούν φωτεινό φάρο καθοδήγησης των πιστών στις ίδιες της αρχές της Εκκλησίας.
Εν κατακλείδι θα πρέπει να διαχωρίσουμε το θέμα της Εκκλησίας των πιστών με όλες τις παραμέτρους που αναφέρθηκαν πριν με τη θρησκεία η οποία συνδέεται με την μαγεία, ως εξιλέωση του Θεού.
Όπως πολύ καθαρά περιγράφει και ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος, «το άλλο στοιχείο της θρησκείας είναι η δεισιδαιμονία, το ότι ταυτίζουν το άκτιστο με το κτιστό και σε όλα τα κτιστά πράγματα βλέπουν τον Θεό, αυτός ο λεγόμενος Πανθεισμός.»
Δύο διαφορετικά πράγματα θρησκεία και Εκκλησία με εμφανείς και ποικίλες διαφορές , οι οποίες πολλές φορές συγχύζουν και αποπροσανατολίζουν από το ίδιο το νόημα της πραγματικής σχέσης του ανθρώπου με τον ίδιο τον Δημιουργό και Θεό του.
